اولینبار در میدان گاوبازی
ارنست همینگوی
ترجمهی مژده دقیقی
اوایل دههی ۱۹۲۰، ارنست همینگوی، خبرنگار جوان روزنامهی تورنتو استار، راهی اروپا شد. دوران پس از جنگ جهانی اول فرصتی بینظیر بود تا روزنامهنگاران از نزدیک شاهد تحولات تاریخی باشند. او دربارهی مسائل مختلف سیاسی و اقتصادی و فرهنگی اروپا گزارش مینوشت. نگارش همین روایتهای کوتاه نگاهش را تیزبین و بیانش را موجز ساخت؛ ویژگیهایی که او را تبدیل کرد به یکی از تأثیرگذارترین نویسندگان قرن بیستم. بین کشورهایی که مأموریتهای روزنامهنگاری او را به آنجاها کشاند اسپانیا جایگاهی ویژه یافت. آنچه ابتدا وظیفهای حرفهای بود به شیفتگی عمیقی بدل شد. نخستین مواجههی او با گاوبازی تجربهای فراموشنشدنی بود. در میان هیاهوی جمعیت پرشور، با چشمانی تیزبین، حرکات سنجیده و هنرمندانهی ماتادورها را زیر نظر گرفت. نمایش خشن گاوبازی او را مسحور کرد؛ تنِش پیش از یورش، مهارت مرگبار ضربهی آخر و جدال عیان زندگی و مرگ. برداشتهای همینگوی از گاوبازی به چند گزارش خبری محدود نماند. در نخستین رمانش خورشید همچنان میدمد به آن پرداخت و چند سال بعد در کتاب مرگ در بعدازظهر دربارهی گاوبازی نوشت. روایتی که میخوانید از میان گزارشهای همینگوی برای روزنامهی تورنتو استار انتخاب شده؛ روایت نخستین تجربهی تماشای نمایش گاوبازی؛ لحظهای که شاید سرآغاز جهان داستانی او باشد.
برای مطالعهی کامل روایت نسخهی چاپی شمارهی اول را تهیه کنید.